Behoud de Parel op Facebook.

U bent hier

Na een eerdere uitspraak van het Europees Hof heeft op 29 mei de Raad van State (RvS) geoordeeld dat tien veehouderijen in Brabant, Gelderland en Limburg alleen nog mogen uitbreiden als zeker is dat de extra stikstofuitstoot geen schade oplevert aan kwetsbare natuurgebieden. (lees hier de reactie van Wim van Opbergen van Behoud de Peel, die samen met andere organisaties juridische actie heeft gevoerd tegen de toename van stikstofuitstoot). Daarmee was het zogenaamde "Programma Aanpak Stikstof " (PAS) van de baan. Sindsdien is er in de Kamer en in de media heel wat commotie over die uitspraak geweest. Niet alleen de Intensieve Veehouderij, maar ook woningbouw en infrastructurele werken kunnen niet verder. De regering heeft een aparte interdepartementale werkgroep opgericht om een oplossing te zoeken voor het ontstane probleem. En de Werkgroep Behoud de Peel heeft inmiddels ook aanbevelingen gedaan aan die werkgroep ten behoeve van een duurzame oplossing van het probleem (Lees hier het artikel met betrekking tot de voorstellen van Behoud de Peel). Inmiddels wordt de omvang van het probleem steeds meer duidelijk. In een nieuwsbrief van Behoud de Peel wordt de huidige stand van zaken weergegeven.

Aantal gewonnen beroepen tot nu toe
In de nieuwsbrief van Behoud de Peel wordt op een rijtje gezet hoeveel PAS-beroepen Werkgroep Behoud de Peel inmiddels gewonnen heeft. Alle door de werkgroep ingediende beroepen zijn gegrond verklaard. Het betreft allemaal beroepen tegen vergunningen Wet Natuurbescherming van Gedeputeerde Staten van Limburg en van Noord-Brabant aan veehouderijen voor toenames van ammoniakemissie. Na de uitspraak van de RvS op 29 mei ten aanzien van vijf bedrijven in Someren en één in Deurne volgde op 4 juni uitspraken zonder zitting in twintig beroepszaken tegen GS van Limburg, waarbij ook twee bedrijven uit Horst aan de Maas in het geding waren. Op 5 juni deed de RvS nogmaals zonder zitting uitspraak in zes beroepen tegen GS van Noord-Brabant. En op 19 augustus deed de Rechtbank Limburg - ook zonder zitting - uitspraak in 38 ingediende beroepen tegen PAS-vergunningen, waarvan negentien ingediend door Werkgroep Behoud de Peel.

In totaal ging het om 51 beroepen van Behoud de Peel. Van die 51 beroepen betrof het 39 beroepen in Limburg, waarvan twee uit Horst aan de Maas en 12 beroepen in Noord-Brabant. In Limburg moesten we dus duidelijk meer beroepen indienen dan in Noord-Brabant (waarbij de gemeente Venray de duidelijke koploper is). Dat komt volgens Behoud de Peel, omdat de provincie Noord-Brabant al zeer restrictief was in het verlenen van PAS-vergunningen voor extra stikstofdepositie in het Peelgebied, vanwege de kritische toestand van de natuur. Limburg had zo'n beleid helaas niet.

Op dit moment heeft Behoud de Peel nog zo'n twintig zaken lopen waarin nog geen uitspraak is gedaan, waarvan het grootste deel ook weer tegen Limburgse vergunningen. Behoud de Peel had meer beroepen in kunnen dienen, maar heeft zich beperkt tot de gevallen waarbij de ammoniakuitstoot (en daarmee ook de stikstofneerslag op de Peel) duidelijk toenam. Het gaat om duizenden kilogrammen aan stikstofuitstoot die de Peel (en andere natuurgebieden) bespaard is gebleven en waarop de provincies een nieuw besluit zullen moeten nemen!.

Het gaat er Behoud de Peel overigens niet om dat uitbreidingen nooit toegestaan zouden moeten worden. Vergunningverlening voor individuele toenames is volgens de Werkgroep best mogelijk, maar dan wel met een programma dat per regio voor een flinke afname van de uitstoot (en daarmee deneerslag in natuurgebieden) zorgt.

Zijn de bedrijven hun vergunning kwijt?
In de media lezen we vaak dat door de beroepen van Behoud de Peel en andere organisaties als MOB en Vereniging Leefmilieu boeren hun vergunning kwijt zijn. Alsof die bedrijven nu geen vergunning meer hebben.Dat is op z'n minst een misverstand. Behoud de Peel heeft geen beroepen ingesteld tegen bestaande vergunningen, maar enkel tegen gevraagde nieuwe vergunningen voor toenames. Zo'n nieuwe vergunning is pas onherroepelijk wanneer er na de verlening geen beroep tegen is ingesteld, of wanneer zo'n beroep niet gehonoreerd wordt. In feite hadden de bedrijven hun nieuwe vergunning dus nog niet. En een vergunning die je nog niet hebt, kun je ook niet kwijt raken.

Waar het om gaat is dat door de beroepen de bedrijven hun gewenste nieuwe vergunning niet hebben gekregen. Ze vallen nu terug op hun bestaande vergunning. Natuurlijk kunnen er voor bedrijven problemen ontstaan, indien zij voordat de vergunning onherroepelijk was al met de uitbreiding zijn begonnen. Zoiets is echter op eigen risico.

Dergelijke problemen hadden overigens voorkomen kunnen worden. Behoud de Peel procedeert feitelijk niet tegen veehouders - al wordt die indruk wel eens gewekt door die veehouders - maar tegen de overheid. Behoud de Peel had bij de invoering van het systeem al principiële bezwaren tegen het PAS. Omdat de overheid het echter onmogelijk maakte om bezwaar/beroep in te stellen tegen het PAS zelf, was de werkgroep genoodzaakt om dit te doen tegen vergunningen die met het PAS werden verleend.

Waarom alleen beroepen tegen vergunningen aan veehouderijen?
In de media is ook het verwijt te lezen dat Behoud de Peel zich alleen richt tegen de veehouderijen en niet ageert tegen toenames van stikstof uit industrie of verkeer. De reden daarvoor is eenvoudig: verreweg het grootste deel van de stikstofneerslag wordt veroorzaakt door de landbouw, door het houden van koeien, varkens en kippen. Zo'n 45% wordt veroorzaakt door de Nederlandse landbouw. Verkeer en industrie veroorzaken samen slechts 20% (bron: RIVM). En bedenk daarbij dat dit het landelijke gemiddelde betreft. In een concentratiegebied van veehouderij zoals de Peel zal het aandeel landbouw nòg duidelijk hoger zijn! De stikstof afkomstig uit de veehouderij (ammoniakuitstoot) heeft een vrij duidelijke regionale component. Met het werkgebied van Behoud de Peel - zoals de naam al zegt: De Peel - heeft de werkgroep een redelijk deel van de depositie op de Peel te pakken. De stikstofoxides afkomstig van onder andere verkeer en industrie verspreiden zich overigens nòg veel verder dan ammoniak. Nog sterker dan bij ammoniak uit de landbouw speelt daarbij dat ontelbare bijdragen van bronnen tot op zeer grote afstand tezamen het probleem veroorzaken. Behoud de Peel pleit er dan ook om de per regio de grootste bron aan te pakken, namelijk het aantal dieren en dan komt er in de visie van Behoud de Peel vanzelf  ruimte voor woningbouw, wegen, etcetera.

Kunnen industrie en verkeer dan zomaar ongebreideld toenemen?
Met het feit dat de veehouderij de grootste bron is van de stikstofneerslag en dat Behoud de Peel zich daarom met name daarop richt, wil de werkgroep niet zeggen dat de overheid dan een vrijbrief heeft om woningbouw, verkeer en luchtvaart de vrije hand te geven om hun stikstofuitstoot toe te laten nemen. Een aandeel van
20% in de depositie is nog altijd niet niks. Gezien de ernst van de stikstofproblematiek voor de natuur zullen alle sectoren hun best moeten doen om de uitstoot te verminderen. En behalve een stikstofprobleem hebben we in Nederland ook te maken met een tekort aan ruimte en met onder andere fijnstof en CO2.

Onlangs vernietigde de RvS onlangs de bouw van een nieuwe woonwijk in Roermond, vanwege de PAS-uitspraak. L1 tv Limburg gaf Werkgroep Behoud de Peel de gelegenheid om haar positie in de gaande discussies toe te lichten. Het interview is hier te zien).

Projecten & onderwerpen: 
Behoud de Parel