Behoud de Parel op Facebook.

U bent hier

Dieren ruik je, maar van een opeenhoping van dieren krijg je stank en dat wordt op den duur als hoogst onaangenaam ervaren. Dat kan zo erg worden dat je met recht kunt zeggen: het tast de leefbaarheid van mensen aan. Laatst hoorde ik iemand zeggen: "Als de wind verkeerd staat kan ik de was die buiten te drogen hangt, weer opnieuw wassen. Je gelooft het niet maar dan is het wasgoed doordrongen van de stank van varkens".
 
Hoe zit het eigenlijk met ons platteland, anno 2017?
En hoe zit het dan verderop?
 
Nooit meer honger zei Mansholt, minster van Landbouw, na de 2de wereldoorlog.
En hij zag mogelijkheden om de opbrengsten hier te vergroten.
Kunstmest was het toverwoord en leningen bij de Coöperatieve Boerenleenbank de sleutel naar financiële ruimte.
De landbouwvoorlichting van de LLTB, de belangenorganisatie van tuinders en boeren in Limburg, praatte de boer bij om het ideaal te realiseren. En de Boerinnenbonden werden het podium om de vernieuwing van het platteland te prediken en de dames van de zogenaamde " Streekverbetering" kwamen helpen bij het realiseren. Menig afgestudeerde Landbouwhuishoudlerares van Posterholt heeft zich daarin verdienstelijk gemaakt. De jaren 60.
 
Er kwamen hogere opbrengsten en de boeren waren onder de indruk.
De Boerenleenbank en de Raiffaissenbank fuseerden.
Dat alles binnen het Coöperatieve karakter. SAMEN STERK.
 
Maar het tij keerde.
 
HET NEOLIBERALE GEDACHTEGOED NAM DE PLAATS IN VAN HET COÖPERATIEVE KARAKTER
Of zo gezegd VAN SAMEN STERK NAAR IEDER VOOR ZICH.
 
En de bedrijven moesten groter en groter en nog groter.
Kon je of wilde je daar niet in mee, dat is dan jammer.
Van de wanhoopsdaden van de boeren die zich volledig klem voelden en ook zij die zich heden ten dage klem voelen zitten daar wordt publiekelijk nooit over gerept.
En wie er in mee gaat: IEDER VOOR ZICH EN GROTER EN GROTER EN NOG GROTER is dat niet de horige van de RABO geworden?
De RABO banken in de dorpen floreerden, in luxe gebouwen werd het zichtbaar voor eenieder. De ene verbouwing kwalijk voltooid of de volgende stond op stapel.
 
De RABO vond in de LLTB, de belangenorganisatie van de tuinders en de boeren in Limburg ook nu een gewillige bondgenoot.
 
Mijn vader:
ER KUMP VAN ALLES WIED TE VÈUL EN WOU LIEKT DET OP. As de tuinder op de veiling mot leveren onger de kostpries dan weurt det good gerei doorgedrejt en de boeren lôten de melk met pien in het hert in de bèèk loupe as ze de kostprijs neet ens kenne hole.
 
Mansholt zag met lede ogen aan hoe zijn geesteskind uitgegroeid was tot een kind met een waterhoofd.
Het platteland hier, langzaam maar zeker grotendeels verkwanseld aan de geïndustrialiseerde dierenhouders.
En wereldwijd, uitputting van de bodem, verontreiniging van bodem, lucht en water, het teloor gaan van de biodiversiteit en de toename van de verschillen tussen arm en rijk.
Met subsidie van de Europese Gemeenschap werd aan de Westkust van Afrika eerst de boterberg gedumpt, toen het rundvlees en nu alles wat aan de kip zit dat wij niet willen eten.
 Daar hebben de boeren al heel lang het nakijken.
Ontwikkelingshulp, van de wal in de sloot zul je bedoelen.
 
In de haven van Rotterdam wordt in mega containers soja uit Latijns-Amerika aangevoerd dat verbouwd is op mega, mega velden als voedsel grotendeels voor de dieren IN ONZE GEÏNDUSTRIALISEERDE DIERHOUDERIJ.
Maar hoe zit dat dan in Latijns-Amerika waar de Indianen, die zich voeden met dat wat groeit en leeft in hun natuurlijke omgeving?
Waar de biodiversiteit van de oerbossen een flinke bijdrage levert aan hun gezonde voedselvoorziening?
En waar de biologisch telende boeren hun gewassen zien bevuild geraken met de bestrijdingsmiddelen uit de megateelten?
Zij worden verdreven uit hun oorspronkelijke leefomgeving. Niet goedschiks dan met geweld. Huurmoordenaars krijgen dat prima voor elkaar.
RABO is nu de AGRARISCHE BANK MET EEN MONDIAAL KARAKTER.
Volgens de reclame hebben we nu EEN AANDEEL IN ELKAAR.
Weet jij hoe dat  werkt bij de biologisch telende boeren en de Indianen ver weg en hier als het resultaat in onze geïndustrialiseerde dierhouderij...... het niet je dat is?
Volgens mij ruikt het niet alleen, maar stinkt het nu aan alle kanten.

Bovenstaande is tijdens De Verbeelding (elke tweede donderdag van de week bij Cambrinus in Horst) naar voren gebracht door Francine Thielen-Tonnaer.

Projecten & onderwerpen: 
Behoud de Parel