Open brief aan de burgers van Grubbenvorst

Beste bewoners van Grubbenvorst en omstreken,

Over maatschappelijk verantwoord opereren (of ondernemen) is de laatste jaren veel gepraat en vergaderd. Jammer genoeg heeft dat tot te weinig echt handelen geleid. Absurde salarissen en bonussen zijn niet maatschappelijk verantwoord, want ze zijn in strijd met de drie kernpunten: people, profit, planet. Het gaat om de mensen, het gaat om moeder aarde en het rendement is nodig voor de continuïteit. Dat rendement van de organisatie wordt echt niet bevorderd door miljoenen-uitkeringen. Iedere ondernemer wordt hiermee opgevoed in Nederland, vooral door de overheid, maar veel ondernemers en bestuurders hebben er een loopje mee genomen, zo blijkt.

Maar de overheid zelf? Ik doel met deze vraag niet op de beloningen maar op het grote gebrek aan echte interesse voor mensen. Ik ben de laatste tijd zelf als individuele burger betrokken geraakt bij het overheidsbeleid en de haren rijzen me te berge. In het overheidsbeleid blijkt het volstrekt normaal dat direct betrokken mensen niet door de verantwoordelijke beslisser worden geïnformeerd. Natuurlijk is er veel voorlichting en inspraak maar dat is altijd in grote lijnen, met weinig details. Meerdere opties worden gelijktijdig gepresenteerd en dan nog blijven tracés breed en vaag. Als dan het politieke besluit is gevallen, verschijnen er opkopers die laconiek mededelen dat ze “een stukje grond nodig hebben”.
Neem nu de families Bruinen, de rozenkwekers aan de Venrayseweg. Jonge gezinnen met kleine kinderen werken met hart en ziel in hun bedrijf en plotseling blijkt dat ze een deel van hun voortuinen moeten inleveren en dat er een vierbaansweg eindigt voor hun deur. Alle eiken worden ook gekapt. En de ontsluiting? Dat weet die opkoper óók niet, maar dat horen ze nog wel, ooit. Hoe het nu verder moet met het bedrijf? Vragen, vragen en angst voor het bestaan. Als men je woon- en werkgenot, je eigen huis, jouw plek onder de zon aantast, dan is dat een emotionele achtbaan. Is het maatschappelijk verantwoord als je zo omgaat met mensen, de direct betrokkenen?
Nog erger wordt het als mijn dure advocaat en ikzelf niet de letterlijke teksten kunnen vinden in het provinciaal ontwikkelingsplan waarop een en ander gebaseerd zou zijn. Als dat ons niet lukt, wie dan wel van al die burgers die inspraak mogen leveren? Is de overheid een legale manipulator, een legale misleider die met de wet in de hand zorgt dat het nét klopt maar iedereen het te laat merkt.
Mijn conclusie is dat bewegingen zoals “Behoud de Parel” essentieel zijn om bestuurders weerwoord te geven en ze te wijzen op hun handelen. Als “De Parel” er niet was geweest, had “men” nog wel “leukere” dingen bedacht voor Grubbenvorst... Nu is er “slechts” een ontgrinding in aantocht en een vierbaansweg (Greenportlane) die eindigt op het Fresh Park die straks heel goed die ontgrinding kan ontsluiten...
In het noorden komen de megastallen en de Venrayseweg wordt een kaalgeslagen vierbaansweg tot halverwege. Het lijkt er helaas op dat Grubbenvorst wingewest is geworden waar Horst al haar ambities nog een keer kwijt kan. Het is pijnlijk vast te stellen dat de bemiddeling niet in het belang van de direct betrokkenen, de inwoners van Grubbenvorst is geweest, en of dat zo maatschappelijk verantwoord is?
Niet “De Parel” heeft door haar acties de waarde van Grubbenvorst verminderd toen ze protesteerde; dát doen de plannenmakers met plannen die Grubbenvorst niet mooi op de kaart zetten! Ze heeft er wel voor gezorgd dat de overheid protesten serieus moet nemen.
Mijn advies? Word lid van “Behoud de Parel” en geef dat een brede basis, dat biedt Grubbenvorst nog kansen. Zelf denk ik maar eens op bedevaart te gaan, omdat bidden wellicht helpt in zo’n wereld.

Jeroen Sanders
Burger en ondernemer