Behoud de Parel op Facebook.

U bent hier

Uit een vandaag verschenen rapport van CLM Onderzoek en Advies blijkt dat de huidige plannen voor megastallen niet bijdragen aan een duurzame veehouderij. Een integrale duurzaamheidanalyse van megastallen ontbreekt en op onderdelen spreken rapporten van onderzoeksinstituten en adviesraden elkaar tegen. Landschappelijk en ruimtelijk gezien is concentratie van stallen gewenst, maar vanwege dier- en volksgezondheid is spreiding noodzakelijk. Megastallen sporen niet met duurzaamheidontwikkelingen naar agroproductieparken of een meer grondgebonden veehouderij.

In opdracht van Milieudefensie heeft CLM Onderzoek en Advies een review uitgevoerd van negen recent verschenen rapporten over megastallen. Uit deze review blijkt dat een integrale en eenduidige analyse van megastallen op duurzaamheid ontbreekt. Verschillende rapporten schenken aandacht aan de emissies uit de stallen, het dierenwelzijn en/of de diergezondheid. Maar het is opmerkelijk dat belangrijke wereldwijde vraagstukken als energie, klimaat en biodiversiteit in vrijwel geen enkel rapport aan bod komen.

Megastallen kunnen positief zijn voor economie, ammoniak, stank, fijn stof, landschap, dierenwelzijn en diergezondheid. Maar veehouders kunnen deze positieve effecten van megastallen alleen verzilveren, als wordt voldaan aan een groot aantal voorwaarden. In de praktijk blijken megastallen daar echter zelden aan te voldoen en scoren ze nauwelijks beter dan gangbare bedrijven.

Megastallen kunnen lokaal juist negatieve effecten hebben met betrekking tot stank, fijn stof en landschap. En daarnaast ook op zaken als dierenwelzijn, diergezondheid en zelfs volksgezondheid. Veel van deze negatieve effecten vertalen zich in een zeer gering maatschappelijk draagvlak voor megastallen, met name in de directe omgeving.

Vanuit landschappelijk oogpunt is concentratie van megastallen gewenst om het ruimtebeslag van de veehouderij te beperken. Maar vanuit dier- en volksgezondheid is een afstand van 1 tot 2 km tussen megastallen nodig om het risico op de overdracht van ziektekiemen te verkleinen. Deze spanning tussen enerzijds landschap en anderzijds dier- en volksgezondheid, levert een Gordiaanse knoop op voor het ontwerpen van een duurzame veehouderij.

Er zijn twee scenario’s denkbaar voor een duurzame veehouderij; een meer grondgebonden veehouderij en agroproductieparken (bijv. een combinatie van veehouderij, slachterij en/of tuinbouw). Megastallen waarvoor momenteel de aanvragen lopen, dragen niet bij aan deze ontwikkelingsrichtingen naar duurzaamheid.

Bron: www.clm.nl/actueel/160608.html

Projecten & onderwerpen: 
Behoud de Parel