Vandaag krioelt de binnenstad van de mensen. Naar huis fietsen vanuit de Tweede Kamer is een serieuze opgave geworden. Ik laveer tussen de auto’s, boodschappenkarretjes van de Albert Heijn en verdwaasde consumenten door. Er staan agenten bij de verkeerslichten om ze wat vaker van rood naar groen te laten verspringen omdat er een verkeersinfarct dreigt te ontstaan. Hagenaars bereiden hun kerstdieet voor…

Maar er is verzet tegen deze vloedgolf van consumptiedrift. Niet alles wat eetbaar is moet gegeten worden. Zoals bijvoorbeeld de 1 miljoen pasgeboren kalfjes, die na een ziekmakend dieet van ijzerarm voer in de schappen van diezelfde Albert Heijn als blank kalfsvlees terecht komt. Een klacht bij de Reclame Code Commissie tegen de spotjes van Wakker Dier die deze kalfjes ziek noemt werd ongegrond verklaard, want, zo oordeelde zij, de kalfjes zijn inderdaad ziek van de bloedarmoede.

En Albert Heijn? Die noemt de campagne van Wakker Dier ‘laakbaar’ (een stoffig woord dat al in de eerste versie van de Van Dale in 1864 voorkomt en in gewoon Nederlands eigenlijk fout of slecht betekent - ik zie het de ouwe Appie Heijn sr. zo zeggen..)

Ook de Keurslagers, het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel en het Productschap voor Vee en Vlees wentelden zich in hun eigen gelijk. De campagne van Wakker Dier is dus laakbaar en daarmee einde verhaal. Albert Heijn blijft dit zieke vlees gewoon verkopen.

De lachende derde is Gerda Verburg, de trotse minister van Bio-industrie en Kalfjes met Bloedarmoede. Zij krijgt geen klacht aan haar broek en haar beleid wordt ook niet laakbaar genoemd. Maar waarom eigenlijk niet?

Waarom staat Gerda Verburg toe dat er in Nederland zieke dieren gefokt worden alleen om het vlees een blank kleurtje te geven (terwijl volgens deskundigen de smaak en kwaliteit alleen maar minder zijn vergeleken met het vlees van gezonde kalfjes..)?

Waarom negeert Gerda Verburg wetenschappelijk onderzoek van de Europese Voedsel- en Warenautoriteit (de EFSA) dat stelt dat het ijzergehalte in het bloed van kalfjes (hemoglobine) niet minimaal 4,5 moet zijn, zoals Verburg meent, maar minstens 6 millimol per liter bloed?

Waarom negeert zij Hans Hopster, de programmaleider van het LNV-onderzoeksprogramma Dierenwelzijn bij Wageningen Universiteit die ook scherpe kritiek heeft op het fenomeen blank kalfsvlees?

Waarom komt Verburg consequent op voor de economische belangen van mensen die het ziek maken van dieren als vak hebben?

Nee, niet de campagne van Wakker Dier is laakbaar, het handelen van Gerda Verburg is laakbaar!

Verburg riep de Tweede Kamer op vooral niet mijn voorstel te steunen om de wetenschappelijke aanbevelingen van de EFSA op te volgen en het moedwillig aanbrengen van bloedarmoede bij kalfjes dus te verbieden. ‘Ik ontraad deze motie met klem’ zei ze, en even keek ze heel strijdbaar en stoer alle woordvoerders landbouw in de ogen. Met effect. Het CDA, de PvdA, de VVD, de ChristenUnie en de SGP en zelfs Rita steunden de stoere minister. Mijn voorstel werd weggestemd. Gerda Verburg is de vleesgeworden laakbaarheid en met haar een heel leger van politici....

(Bron: Trouw, 24-12-'08)