De richtlijn voor luchtkwaliteit van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) is op 22 september 2021 flink aangescherpt (zie ook een eerder artikel met hetzelfde thema). De richtlijn is geen juridisch bindende aanbeveling, maar wordt gebruikt als een wetenschappelijk onderbouwing om besluitvormers te helpen bij het vaststellen van juridisch bindende normen en doelen voor luchtkwaliteit op internationaal, nationaal en lokaal niveau.

De richtlijn luchtkwaliteit betreft zes belangrijke luchtverontreinigende stoffen. Zo wordt de jaargemiddelde norm voor fijn stof (PM2,5; deeltjes met diameter kleiner dan 2,5 micrometer) gehalveerd van 10 naar 5 microgram/ m3 en is de daggemiddelde norm (voor kortdurende blootstelling) aangescherpt van 25 naar 15 microgram/ m3. De jaargemiddelde norm voor NO2 is gedaald van 40 naar 10 microgram/ m3.

Sommige luchtverontreinigende stoffen - met name roet (een bestanddeel van fijn stof) en ozon - zijn ook stoffen die klimaatverandering versnellen. Verlaging van hun concentraties heeft niet alleen voordelen voor de gezondheid, maar ook voor het klimaat. Bijna alle inspanningen om de luchtkwaliteit te verbeteren, dragen ook bij aan de aanpak van klimaatverandering (en omgekeerd). Met name zal vermindering van gebruik van fossiele brandstoffen en biomassa de uitstoot van broeikasgassen en gezondheidsrelevante luchtverontreinigende stoffen verminderen.

Meer informatie op website WHO (in het Engels).