Behoud de Parel op Facebook.

U bent hier

Het soja-areaal in Zuid-Amerika is de afgelopen acht jaar met ruim tachtig procent toegenomen. Voor landen als Argentinië, Brazilië en Paraguay is de soja-export een belangrijke bron van buitenlandse deviezen. Er kleven echter nogal wat nadelen aan deze explosief groeiende bedrijfstak. Zowel de lokale bevolking als de natuur in de productiegebieden ondervinden in toenemende mate schade van deze sterk op de export gerichte teelt. De aanleg van de grootschalige sojaplantages gaat dikwijls gepaard met landonteigening van kleine boeren, toenemende werkloosheid en teruglopende lokale voedselvoorziening. Armoede en honger zijn het gevolg. Bovendien gaat de uitbreiding van het soja-areaal steeds vaker ten koste van natuurgebieden

De groeiende vraag naar soja, grondstof voor onder meer veevoer, heeft grote gevolgen voor mens en milieu in de producerende landen. Natuurgebieden als het Amazonewoud worden ontgonnen om landbouwgrond te krijgen, de bodemvruchtbaarheid loopt gevaar en er is zelfs sprake van slavenarbeid. Multinationals hebben het overgrote deel van de markt in handen waardoor kleine telers in het nauw komen.

Regenwoud verdwijnt voor de uitbreiding van de sojateelt. Milieudefensie pleit voor plantaardige eiwitten en minder vlees in het menu en voor het gebruik van meer Europees veevoer in de veehouderij. Die belangstelling is prettig voor de akkerbouw. Maar helaas bestaat er een te somber beeld over de mogelijkheden van meer eiwitteelt hier en in Europa.

De EU produceert slechts 23% van haar plantaardige eiwitconsumptie. Dat komt door verkeerde handelspolitieke keuzes van de EU in het verleden Plantaardig eiwit staat de laatste tijd meer in de belangstelling. Het is tijd voor een beter plantaardig eiwitbeleid in de EU.

Op een symposium van de Nederlandse Akkerbouw Vakbond worden daartoe aanzetten gegeven. Het symposium vindt plaats op maandag 3 december 2007 in
De Schakel, Oranjelaan 10 te Nijkerk.

Projecten & onderwerpen: 
Behoud de Parel